میلیا زمانی ایجاد می‌شود که پروتئین کراتین زیر پوست به دام می‌افتد. برخی شرایط و محصولات پوستی ممکن است باعث ایجاد میلیا شوند.
کیست میلیا چیست؟
کیست میلیا یک برجستگی کوچک و سفید است که معمولاً روی بینی و گونه‌ها ظاهر می‌شود. این کیست‌ها اغلب به صورت گروهی دیده می‌شوند و وقتی تعداد زیادی از آنها وجود داشته باشد، به آنها میلیا می‌گویند.
همانطور که گفته شد میلیا زمانی روی پوست ایجاد می‌شود که کراتین زیر سطح پوست به دام می‌افتد. کراتین یک پروتئین قوی است که معمولاً در بافت‌های پوستی، مو و سلول‌های ناخن یافت می‌شود.
میلیا می‌تواند در همه افراد از هر نژاد و در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در نوزادان شایع است.
علائم میلیا چیست؟
میلیا به صورت برجستگی‌های کوچک و گنبدی شکل است که معمولاً سفید یا زرد رنگ هستند. این برجستگی‌ها معمولاً خارش و یا درد ندارند، اما ممکن است برای برخی افراد باعث ناراحتی شوند. پارچه‌های زبر یا لباس‌های خشن ممکن است موجب تحریک و قرمزی میلیا شوند.
این کیست‌ها به‌طور معمول روی صورت، لب‌ها، پلک‌ها و گونه ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند روی بخش‌های دیگر بدن نیز مانند نیم تنه بالا یا ناحیه تناسلی یافت شوند.
میلیا اغلب با حالتی به نام مرواریدهای اپشتین اشتباه گرفته می‌شود. این حالت شامل ظاهر شدن کیست‌های سفید-زرد بی‌ضرر در لثه‌ها و دهان نوزادان است. همچنین، میلیا به اشتباه با «آکنه نوزاد» نیز شناخته می‌شود.
علت ایجاد میلیا چیست؟
علت‌های ایجاد میلیا در نوزادان با کودکان بزرگتر و بزرگسالان متفاوت است.
نوزادان
علت ایجاد میلیا در نوزادان ناشناخته است. این حالت اغلب با آکنه نوزاد اشتباه گرفته می‌شود که به دلیل هورمون‌های مادر ایجاد می‌شود.
برخلاف آکنه نوزاد، میلیا باعث التهاب یا تورم نمی‌شود. نوزادانی که میلیا دارند معمولاً با آن به دنیا می‌آیند، در حالی که آکنه نوزاد معمولاً دو تا چهار هفته پس از تولد ظاهر می‌شود.
کودکان بزرگتر و بزرگسالان
در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، میلیا معمولاً با نوعی آسیب به پوست همراه است که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- تاول‌زدگی ناشی از یک بیماری پوستی، مانند اپیدرمولیز بولوزا (EB
- آسیب‌های تاول‌دار مانند تماس با پیچک سمی
- سوختگی‌ها
- آسیب‌های طولانی‌مدت ناشی از نور خورشید
- استفاده طولانی‌مدت از کرم‌های استروئیدی
- روش‌های بازسازی پوست مانند درم ابریژن یا لیزر درمانی
میلیا همچنین زمانی ایجاد می‌شود که پوست توانایی طبیعی خود را برای لایه‌برداری از دست بدهد، که این مسئله می‌تواند به دلیل افزایش سن رخ دهد.
انواع میلیا چیست؟
انواع میلیا بر اساس سنی که کیست‌ها ایجاد می‌شوند یا علت ایجاد آنها طبقه‌بندی می‌شوند. این انواع همچنین به دو دسته اصلی و ثانویه تقسیم می‌شوند.
- میلیای اولیه مستقیماً به دلیل به دام افتادن کراتین تشکیل می‌شود. این کیست‌ها معمولاً روی صورت نوزادان یا بزرگسالان دیده می‌شوند.
- میلیای ثانویه شبیه میلیای اولیه است، اما بعد از بسته شدن مجاری منتهی به سطح پوست ایجاد می‌شود، مثل پس از آسیب، سوختگی یا تاول.
میلیای نوزادی
میلیای نوزادی به عنوان میلیای اولیه در نظر گرفته می‌شود. این نوع میلیا در نوزادان ایجاد شده و ظرف چند هفته از بین می‌رود. این کیست‌ها معمولاً روی صورت، پوست سر و بخش بالایی تنه دیده می‌شوند. بر اساس آمارهای گرفته شده در دنیا، میلیا در ۴۰ درصد از نوزادان دیده می‌شود.
میلیای اولیه در کودکان بزرگتر و بزرگسالان
کیست‌های میلیا ممکن است اطراف پلک‌ها، پیشانی و ناحیه تناسلی دیده شوند. میلیای اولیه ممکن است ظرف چند هفته از بین برود یا برای چندین ماه باقی بماند.
میلیای فورانی چندگانه
این نوع میلیا شامل نواحی خارش‌دار است که می‌تواند روی صورت، بازوهای بالایی و تنه ظاهر شود. کیست‌ها به تدریج و طی چند هفته تا چند ماه نمایان می‌شوند.
میلیای ناشی از تروما
این کیست‌ها در محل آسیب‌دیدگی پوست ایجاد می‌شوند، مانند سوختگی‌های شدید و بثورات پوستی. این کیست‌ها ممکن است تحریک شوند و در نتیجه لبه‌های قرمز و مرکز سفید داشته باشند.
Milia مرتبط با داروها یا محصولات
استفاده از کرم‌های استروئیدی می‌تواند منجر به ایجاد میلیا در ناحیه‌ای از پوست شود که کرم روی آن استفاده شده است. با این حال، این عارضه جانبی نادر است.
برخی از مواد موجود در محصولات مراقبت از پوست و آرایش می‌توانند در برخی افراد باعث ایجاد میلیا شوند. اگر پوست مستعد میلیا دارید، از مواد زیر اجتناب کنید:
- پارافین مایع
- نفت مایع
- روغن پارافین
- پارافینوم مایع
- پترولاتوم مایع
- روغن معدنی
همه این‌ها انواع روغن معدنی هستند که ممکن است باعث ایجاد میلیا شوند. لانولین نیز ممکن است تشکیل میلیا را افزایش دهد.
چگونه میلیا تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما با بررسی پوست شما و بر اساس ظاهر کیست‌ها، تشخیص می‌دهد که آیا شما میلیا دارید یا خیر. بیوپسی ضایعات پوستی فقط در موارد نادر لازم است.
چگونه میلیا درمان می‌شود؟
برای میلیای نوزادان نیازی به درمان نیست. کیست‌ها معمولاً ظرف چند هفته خود به خود برطرف می‌شوند.
در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، میلیا طی چند ماه از بین می‌رود. اگر این کیست‌ها باعث ناراحتی شوند، درمان‌هایی وجود دارند که می‌توانند در از بین بردن آنها موثر باشند.
این درمان‌ها شامل موارد زیر است:
- کرایوتراپی: نیتروژن مایع کیست‌ها را منجمد می‌کند. این رایج‌ترین روش حذف است.
- دروفینگ: یک سوزن استریل محتویات کیست را خارج می‌کند.
- رتینوئیدهای موضعی: این کرم‌ها و سرم پوست حاوی ویتامین A یا همان رتینول به لایه برداری پوست کمک می‌کنند.
- لایه برداری شیمیایی: لایه برداری شیمیایی باعث می‌شود لایه اول پوست جدا شود و پوست جدید ظاهر شود.
- لیزر درمانی: یک لیزر کوچک روی نواحی آسیب دیده متمرکز می‌شود تا کیست‌ها را از بین ببرد.
- دیاترمی: حرارت شدید کیست‌ها را از بین می‌برد.
- کورتاژ تخریبی: کیست‌ها به صورت جراحی تراشیده و سوزانده می‌شوند.
میلیا مشکلات طولانی‌مدت ایجاد نمی‌کنند. در نوزادان، کیست‌ها معمولاً ظرف چند هفته پس از تولد از بین می‌روند. اگرچه این فرآیند ممکن است در کودکان بزرگتر و بزرگسالان زمان بیشتری ببرد، اما میلیا مضر در نظر گرفته نمی‌شود.
اگر وضعیت شما ظرف چند هفته بهبود نیافت، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که این وضعیت مشکلی دیگر از بیماری‌های پوستی نیست.
منبع: healthline
هیچ دیدگاهی وجود ندارد